1. องฺคณิกภารทฺวาชตฺเถรคาถา
[219]
‘‘อโยนิ สุทฺธิมนฺเวสํ, อคฺคิํ ปริจริํ วเน;
สุทฺธิมคฺคํ อชานนฺโต, อกาสิํ อมรํ ตปํ [อกาสิํ อปรํ ตปํ (สฺยา.), อกาสิํ อมตํ ตปํ (ก.)]ฯ
[220]
‘‘ตํ สุเขน สุขํ ลทฺธํ, ปสฺส ธมฺมสุธมฺมตํ;
ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํฯ
[221]
‘‘พฺรหฺมพนฺธุ ปุเร อาสิํ, อิทานิ โขมฺหิ พฺราหฺมโณ;
เตวิชฺโช นฺหาตโก [นหาตโก (สี. อฏฺฐ.)] จมฺหิ, โสตฺติโย จมฺหิ เวทคู’’ติฯ
… องฺคณิกภารทฺวาโช เถโร…ฯ
2. ปจฺจยตฺเถรคาถา
[222]
‘‘ปญฺจาหาหํ ปพฺพชิโต, เสโข อปฺปตฺตมานโส,
วิหารํ เม ปวิฏฺฐสฺส, เจตโส ปณิธี อหุฯ
[223]
‘‘นาสิสฺสํ น ปิวิสฺสามิ, วิหารโต น นิกฺขเม;
นปิ ปสฺสํ นิปาเตสฺสํ, ตณฺหาสลฺเล อนูหเตฯ
[224]
‘‘ตสฺส เมวํ วิหรโต, ปสฺส วีริยปรกฺกมํ;
ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสน’’นฺติฯ
… ปจฺจโย เถโร…ฯ
3. พากุลตฺเถรคาถา
[225]
‘‘โย ปุพฺเพ กรณียานิ, ปจฺฉา โส กาตุมิจฺฉติ;
สุขา โส ธํสเต ฐานา, ปจฺฉา จ มนุตปฺปติฯ
[226]
‘‘ยญฺหิ กยิรา ตญฺหิ วเท, ยํ น กยิรา น ตํ วเท;
อกโรนฺตํ ภาสมานํ, ปริชานนฺติ ปณฺฑิตาฯ
[227]